پيام هاجر بهمن 61 شماره 52
چهار سال تجربه!
چهار سال از عمر انقلاب بزرگ اسلامي ما مي گذرد، و ما در آستانه پنجمين سالگرد انقلاب قرار گرفته و به جشن و شادماني نشسته ايم. چهار سال، رنج. چهار سال، جهاد و مبارزه و تلاش، سينه به سينه دشمن جنگيدن چهار سال، نيش و نوش را لمس كردن، چهار سال، مقاومت و ايثار و گذشت، چهار سال، خون شهادت و با دهها هزار شهيد و معلول پيش روي، چهار سال با خاطره هاي تلخ و شيرين و حوادث مطلوب و نامطلوب، چهار سال، وحدت و تفرقه در كنار هم و روي هم رفته، چهار سال «تجربه»!
اكنون كه به استقلال سال پنجم انقلاب مي رويم جاي آن دارد كه با صبر و حوصله عاري از هر نوع تعصب كشور و خالي از هر نوع خوش باوري جاهلانه و يا بدبيني احمقانه، واقع بينانه و نقادانه نگاهي به گذشته بيفكنيم و عملكرد چهار ساله مسئولان نظام جمهوري اسلامي را را مورد ارزيابي قرار دهيم. و با تجربه هاي گرانبهايي كه در طي اين چهار سال پرفراز ونشيب و سراسر حادثه آموخته ايم، شايد بتوانيم آينده روشن تر وافقي تازه تر و كارنامه اي درخشان تر پيش روي داشته باشيم. البته اين نكته را بايد در همين جا بگوئيم كه هدف از اين نقادي، صرفاً عبرت گرفتن از گذشته و بهره مندي از تجربه هاي ارزشمندي است كه به دست آمده است و اينكه بر اساس عملكرد گذشته آينده را چگونه بايد طي كرد؟ و منظور خورده گيري و عيب جوئي غير مسئولان نيست. قبل از ورود در تحليل عملكرد گذشته جمهوري اسلامي، يك نكته ظريف را بايد يادآورشويم و آن اينكه ما دستاوردهاي انقلاب اسلامي را از عملكرد مسئولان انقلاب پس از پيروزي كاملاً جدا مي دانيم و آنچه در اينجا مورد بحث و نقد قرار مي گيرد، بركات و پي آمدهاي مستقيم انقلاب نيست زيرا، طبيعي است كه يك انقلاب واقعي و مردمي، يك سلسله تحولات بنيادين و دگرگونيهاي اساسي، مانند تغيير رژيم، سقوط و پايگاههاي ستم و سردمداران فساد و جنايت ، قطع وابستگيهاي سياسي و نظامي به سلطه جويان خارجي، به قدرت رسيدن گروههاي ديگر اجتماعي، تغيير اساسي در روابط خارجي و قراردادهاي اقتصادي، تعطيل شدن مراكز فساد و گناه مانند مشروب فروشي ها، قمارخانه ها و … بوجود آورد و اينها همه لازمه انقلاب، بويژه انقلاب اسلامي است. و اگر هم بنا است كارنامه افتخارآميزي تنظيم شود، مطمئناً اين كارنامه درخشان را بايد از آن ملتي و رهبري دانست كه با رهبري و رهروي درست و قاطع، انقلاب را به پيروزي رساندند.و البته اين افتخار بزرگي براي ملت مسلمان ايران است. اما مسئله اين است كه بعد از پيروزي، مسئولان اداره كشور انقلابي، چه كرده اند؟ آيا توانسته اند اهداف و آرمانهاي انقلاب را درست و دقيق ـ حتي آن اندازه كه عملي بود ـ تحقق بخشيد؟ آيا توانسته اند همتاي شأن و طبيعت يك انقلاب سلامي پيشرفت داشته باشند؟ سخن اين است، و اگر نه هر كسي مي تواند تمام نعمتهايي كه وقوع انقلاب نصيب ملت كرده است در كارنامه خود بنويسد و بگويد: «من آنم كه رستم بود پهلوان!
كارنامه مسئولين جمهوري اسلامي را در رابطه با دو بخش سياست خارجي و عملكرد داخلي مورد ارزيابي و بررسي قرار مي دهيم :
1- سياست خارجي ايران را در چهار مسئله مهم مي توان مورد بحث قرار داد و ميزان موفقيت و يا عدم موفقيت آن را سنجيد
الف. نفت و اوپك
ب. جنگ
پ.روابط با جنبشهاي آزادي بخش
ت. تبليغات خارجي در سطح جهان
هرچند متأسفانه جبهه انقلابي و ضد امپرياليستي در درون تشكيلات «اوپك» ضعيف است و جبهه ارتجاعي به رهبري عربستان سعودي با استفاده با استفاده از مقام اول را در صدرو نفت داشتن و از پشتيباني وسيع غرب برخوردار بودن، همواره توانسته است كه نقطه نظريات را كه معمولاً با زدو بندهاي پنهاني با غرب صورت مي گيرد، بر اوپك تحميل كند و با شعبده بازيهاي ماهرانه به اصطلاح دست ديگران را توي حنا بگذارد! ولي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، ايران با مقام ممتازي كه به لحاظ سياسي در جهان به دست آورده بود. از موضع قدرتمندي توانست با مسئله قيمت نفت برخورد كند و به كمك كشورهاي همفكر مانند «ليبي» و «الجزاير» موفق شد كه نظرياتش را به نفع اوپك و كشورهاي صادركننده نفت از جمله ايران تحميل كند و حتي نفت را از قيمت رسمي اوپك بالاتر بفروشد. و اين پيروزي سياسي و اقتصادي بزرگي براي ايران بود. اما پس از شروع جنگ تحميلي، با نياز شديد ما به پول نفت از سوئي و از سوي ديگر با تخريب و انهدام و يا تعطيل اضطراري برخي پالايشگاههاي مهم ما و اشغال مناطق نفتي بوسيله قواي متجاوز عراق، متأسفانه، تا حدودي زيادي، ايران، از موضع قوي گذشته خويش عدول كرد و در واقع نتوانست در برابر توطئه هاي غرب كه با كارگرداني عربستان سعودي مقاومت كند و سرانجام به موضع گيري جبهه ارتجاعي اوپك تن داد. بنابراين، در رابطه با مسئله نفت كه اهميت سياسي نفت از اهميت اقتصادي آن بيشتر است ـ البته به لحاظ خارجي نه داخلي عليرغم پيروزيهاي سال اول انقلاب، بعد از شروع جنگ موفقيت شايسته اي كسب نكرده ايم.
و اما در مورد جنك كه يكي از محورهاي سياسي خارجي جمهوري اسلامي است، عليرغم همه ضعفهاي داخلي ما كه به هيچ وجه در سال 59 آمادگي چنين تهاجم بزرگي را نداشتيم و عليرغم بسيج و توطئه تمامي كشورهاي استعماري بزرگ و كوچك جهان عليه ما كه در ابعاد سياسي، اقتصادي و نظامي صورت گرفت، به لطف و عنايت خداوند و با ايثار هاي فراوان جوانان پرشور و شهادت طلب، تا كنون، طي 28 ماه جنگ فرساينده، جمهوري اسلامي ايران توانسته است كه نه تنها ضعف ها و نواقص ماههاي اول جنگ را جبران كند و از مواضع ضعف و دفاع بيرون آيد، بلكه در موضع تهاجم قوي قرار بگيرد و موفق شد كه در يك سال اخير، با حماسه آفريني ها و حملات پياپي، دشمن را تقريباً از خاك ميهن اسلامي بيرون براند و بدين ترتيب ضرب شستي چشمگير و كاري بر پيكر امپرياليسم جهاني و ارتجاع منطقه فرود آورد. اين پيروزيها به لحاظ سياسي موفقيت هاي بزرگي براي انقلاب اسلامي ايران در سطح جهان است.
به نظر مي رسد موفقيت شايسته اي نصيب جمهوري اسلامي ايران نشده است. انقلابي كه بر اساس يك هويت فرهنگي جهاني قوي و بر مبناي يك ايدئولوژي آسماني جهان شمول شكل گرفته است و بر اساس «قران» كه خطاب به مومنين مي گويد: «كنتم حيرامه اخرجت الناس … » شما بهترين امتي است كه به نفع بشريت و نجات تمام انسانها قيام كرده ايد … براي خود رسالت جهاني قائل است، تنها راه تداوم آن ليست كه در سطح جهاني از موضع قوي و تهاجمي برخورد دار باشد كه اگر انقلاب از آن حالت تهاجمي اش كاسته شد، دشمن قدرتمند جهاني خواهد توانست كه آن را در داخل مرزهايش و نابود كند. روشن است كه براي حفظ تحرك لازم در اين مورد، بايد انقلاب اسلامي با تمام ملت ها روابط خاص برقرار كند و آنها را در ابعاد مختلف كمك نمايد تا توان و ظرفيت لازم را براي مقابله با قدرتهاي امپرياليستي و استبدادي پيدا كنند.
در دنياي امروز سازمان هاي متشكل و مشخصي تحت عنوان جنبشهاي آزادي بخش عمدتاً در كشورهاي تحت سلطه مانند آسيا، آفريقا و آمريكاي لاتين وجود دارد كه مبارزات ملتها را عليه غارتگران جهاني و دست نشاندگانشان رهبري مي كنند. جمهوري اسلامي ايران بايد با اين سازمان ها و تشكل هاي انقلابي اعم از مسلمان و غير مسلمان، روابط مستحكمي برقرار كند و با تمام امكانات موجودش ـ البته بسيار هوشيارانه و عاقلانه ـ به ياري اين جنبشها بشتابد. البته پس باز پيروزي انقلاب كه اميدواري فراواني در دل ملتهاي مظلوم و جنبش هاي آزاديبخش جهان بوجود آمد، گامهاي مثبتي در اين راه برداشته شده است كه تمامي آنها ارجمند و پر ارزش است.
بويژه پس از تسخير لانه جاسوسي آمريكا در ايران، تحرك درخشاني از سوي برادران «مسلمان پيرو خط امام، بعمل آمد. و سمينار ائمه جمعه و جماعات كه اخيراً به مناسبت «هفته وحدت» در تهران برگزار شده مفيد و مثبت بود. اما در مجموع، جمهوري اسلامي تحرك لازم را كه همتاي اميد و توقع محرومان جهان باشد از خود نشان نداده است. ايران بايد پايگاه تمام نهضت هاي جهان باشد و تمام آنها در ايران فعاليت گسترده داشته باشند و مي بينيم كه نيست!
در مورد تبليغات روشنگرانه جمهوري اسلامي ايران نيز بايد گفت، تا كنون، با اينكه چهار سال از پيروزي انقلاب ايران مي گذرد، نتوانسته ايم، در سطح جهاني به مقابله جدي و هماهنگ با تبليغات سوء قدرتهاي استكباري برخيزيم. البته درست است كه مشكلات داخلي و دست و پا گير فراوان داشته ايم و درست است كه دشمنان استفاده مي كنند ولي در عين حال، اگر مسئولان شايسته تري در رأس وزارت خارجه و ديگر ارگانهائي كه در رابطه با تبليغات خارجي فعاليت مي كنند، بودند و اگر سفارت خانه هاي ايران در خارج، بويژه در كشورهاي آفريقائي و آسيائي، با بكار گماردن سفيران و مسئولان آگاه تر و لايق تري فعال تر مي شود، قطعاً موفقيت بيشتري در تبيين و روشنگري انقلاب اسلامي ايران، در سطح جهاني به دست مي آمد.
2- و اما در رابطه با عملكرد داخلي مسئولين جمهوري اسلامي، سه مسئله اساسي را مي توان مورد بررسي قرار داد و لو به اجمال.
الف. جنگ
ب. آزادي هاي سياسي
پ. روند اقتصادي
چنانكه در بعد خارجي جنگ تحميلي گفته شد كه در مجموع مسئولين جمهوري اسلامي توانسته اند كه با تلاش و تدبير خود، اعتبار و آبروي انقلاب را حفظ كنند، در بعد داخلي هم عليرغم مشكلات فراوان موفق شدند كه جنگ را به خوبي اداره كنند و با اولويت دادن اقتصادي و مالي و سياسي به جنگ، جبهه ها را روز به روز بيشتر تقويت نمايند. و حالت تهاجمي ايران را به طور روز افزوني حفظ كنند و 28 ماه مقاومت را با افتخار ادامه دهند. البته در ايرن رابطه بايد از نقش اساسي و مهم توده هاي مردم مسلمان كه عاشقانه و ايثارگران جبهه ها را تقويت كردند و مي كنند ياد كرد. به هر حال ما بايد به ارواح پاك شهدا درود فرستاد و براي جانبازان و معلولان تقاضاي عافيت كرد و از مردم مقام و شجاع ايران تشكر كرد و به مسئولين جمهوري اسلامي، بويژه امام، وزارت دفاع سپاه پاسداران، بسيج و ديگر نيروهاي دست اندكار آفرين گفت. لازم به يادآوري است كه در مورد سياست هاي جنگ حرفهائي باري گفتن هست كه فعلاً از آن مي گذريم.
در مورد بخش دوم، يعني آزاديهاي سياسي، خيلي يكلي و به اختصار و با رعايت انصاف بايد گفت كه در اين مورد متأسفانه دولت عملكرد درخشاني ندارد و حتي بايد گفت عملكرد بد و غلطي هم داشته است كه به هيچ وجه شايسته جمهوري اسلامي نبوده است. البته رعايت دقيق قانون اساسي و تأمين آزاديهاي تمام افراد جامعه و گروههاو سازمانهاي سياسي و قانوني كار بسيار مشكل و در عين حال ظريفي است و بخصوص در شرايط بحراني و آشفته پس از انقلاب و در شرايط جنگ و درگيريهاي مسلحانه داخلي، بايد اذعان كرد كه تأمين آزاديهاي سياسي و رعايت حقوق ملت به شكل دلخواه و مطلوب تقريباً محال است. ولي متأسفانه، همواره همين مسائل بهانه اي بوده است براي هر نوع تضييع حقوق افراد و گروههاي قانوني و توجيهي بوده است براي هر نوع قانون شكني آشكار و حتي توجيه براي ارتكاب اعمال خلاف شرع مسلم!!
درست است كه شرايط حاد و توطئه آفرين هاي مكرر داخلي و خارجي، عمل دقيق قانون را دشوار مي كند. اما در همين شرايط نيز امكان رعايت آزادي سياسي تا حدود زيادي وجود داشته و دارد. توطئه هاي ضد انقلاب و جنايات منافقين و حتي جنگ مشكلات و گرفتاريهاي فراوان ايجاد كرد، اما واقعاً در اين حد بوده است كه مملكت را به هم بريزد و ثبات سياسي و اداري جمهوري اسلامي را تهديد كند؟ اصولاً با توجه به پايگاه قوي و مردمي جمهوري اسلامي كه بر دوش اكثريت قاطع ملت استوار بوده و هست، حركتهاي مذبوحانه و جنايتكارانه عده اي جاني و فريب خورده، چه تأثيري منفي مي توانست در ثبات كال نظام داشته باشد؟ مگر در همين دوران جنگ و پس از برخورد مسلحانه منافقين و حتي در حادترين مقاطع ، چند انتخابات مهم و سراسر در كشور صورت نگرفت؟
آيا اينها نشان دهنده ثبات و خدشه دار نبودن نظام جمهوري اسلامي نيست؟
از آنجائي كه هميشه امكان چنين توجيهاتي براي حكومت وجود دارد. مجلس خبرگان هوشيارانه اصل مهم قانون اساسي را تصويب كرده و گفته است كه: «جمهوري اسلامي ايران» آزادي و استقلال و وحدت و تماميت ارضي كشور از يكديگر تفكيك ناپذير ند وحفظ آنها وظيفه دولت و آحاد ملت است. هيچ فرد يا گروه يا مقامي حق ندارد به نام استفاده از آزادي به استقلال سياسي، فرهنگي ، اقتصادي و نظامي و تماميت ارضي ايران كمترين خدشه اي وارد كند و هيچ مقامي حق ندارد به نام حفظ استقلال و تماميت ارضي كشور آزاديهاي مشروع را هر چند با وضع قوانين و مقررات سلب كند . و اخيراً نيز «ستاد پيگيري فرمان امام» در منشور مورخ 5/11/61 قانون اساسي را خونبهاي شهيدان دانسته و پيروي از آن و ديگر مقررات قانون را تكليف شرعي دانسته و صريحاً يادآور شده است كه: … امت مسلمان نقص قوانين و مقررات را تحت معاذير عدم اطلاع يا داشتن حسن نيت و غيره به هيچ وجه تحمل نمي كند. « و شخص امام نيز ضمن يادر آوريهاي مكرر مبني بر پيروزي از قانون، طي پيامشان در آستانه سال 1360 فرموده اند»
.. در اسلام همه كس حتي پيامبر عظيم الشأن (ص) در مقابل قانون بي امتياز در يك صف هستند و احكام قرآن و اسلام بر همه جاري است وشرف و ارزش انسانها در تبعيت از قانون است كه همان تقوي است و متخلف از قانون مجرم و قابل تعقيب است…» در كمال تأسف تمام اين حقايق ناديده گرفته شده است. به قانون اساسي رعايت شده و به رهنمود هاي امام عمل شده و به اعلاميه ده ماده اي دادستاني مراعات شده و به قانون احزاب و گروهها مصوب مجلس مجلس شوراي اسلامي كه حدود يكسال و نيم از تصويب آن گذشته اجرا شده است. بنابراين، نفي آزاديها و نقص آشكار قانون اساسي توجيه منطقي و قابل قبولي ندارد.
و اما در رابطه با روند اقتصاد كشور، مضع عملكرد مسئولين جمهوري اسلامي، از مسئله نقص حقوق سياسي مردم و قانون اساسي، بدتر و اسفبارتر است. اصول و روح قانون اساسي كه مظهر تجلي آرمانهاي انقلاب اسلامي است حاكي از آن است كه استثمار انسان از انسان و هر نوع بهره كشي و فقر و محروميت و اختلافات طبقاتي فاحش، بايد در نهايت از جامعه توحيدي ايران ريشه كن شود و هم بايد بتوانند كه «در جريان رشد» قرار بگيرند. مثلاً در اصل دوم قانون اساسي آمده است كه:
«دولت جمهوري اسلامي ايران موظف است براي نيل به اهداف مذكور در اصل دوم، همه امكانات خود را براي امور زير بكار برد:
….
9- رفع تبعيضات ناروا و ايجاد امكانات عادلانه براي همه، در تمام زمينه هاي مادي و معنوي.
….
12- پي ريزي اقتصاد صحيح و عادلانه بر طبق ظوابط اسلامي جهت ايجاد زفاه و رفع فقر و برطرف ساختن هر نوع محروميت در زمينه هاي تغذيه و مسكن و كار و بهداشت و تعميم بيمه.
…. »
چنانكه در آغاز يادآوري شد، پيروزي انقلاب اسلامي، در مجموع بركاتي را از جمله در امور اقتصادي و قطع دست غارتگران خارجي و چپاولگران وابسته به رژيم را به ارمغان آورد و حتي در اوايل انقلاب، اقداماتي با برخي مصوبات شوراي انقلاب در جهت رفع محروميت و ايجاد رفاه عمومي صورت گرفت، اما در اين سالهاي اخير چه گامهاي مثبت و قبل ذكري از سوي دولت و يا از سوي مجلس شوراي اسلامي براي اجراي قانون اساسي برداشته شده است؟ و حتي امروز بسياري از مصوبات شوراي انقلاب كه عمدتاً با نظارت و موافقت علما و روحانيون آگاه و اسلام شناس از تصويب از گذشته است، غير شرعي و خلاف اسلام معرفي مي شوند!! مثلاً بند 12 اصل دوم قانون اساسي يكي از وظايف دولت را «تعميم بيمه» مي داند ولي وزارت كار در قانون كار به اصطلاح اسلامي اش، الزام كردن كارفرمايان را به دادن حق بيمه از سوي دولت مشروع و قانوني جمهوري اسلامي، خلاف شرع مي داند! امام خميني در بهار سال 57 در نجف طي مصاحبه اي با نشريه «لوموند» در پاسخ سئوال خبرنگار كه آيا در حكومت اسلامي شما زمين هائي كه طي اصلاحات ارضي شاه به دهقانان داده شده است باز پس گرفته مي شود و به مالكان داده مي شود؟ مي فرمايند: نه تنها از دهقانان زمين هاي داده شده گرفته نمي شود، بلكه هنوز مالكان حقوقي در قبال رعايا دارند كه بايد گرفته شود بلكه هنوز مالكان حقوقي در قبال رعايا دارند كه بايد گرفته شود و به دهقانان داده شود.
(البته مطالب بالا به ميل عدم دسترسي به متن مصاحبه عين عبارت نيست) و نيز شايد حدود يكسال و نيم قبل حضرت ايشان را ديدار با اعضاء شوراي نگهبان سخني به اين مضمون مي فرمايند كه : من اين خانها را مي شناسم، اينها مالكيت شان مشروع نيست و بر فرض هم شروع باشد، چون يقيناً تا كنون سهم امام نداده اند، اگر تمام دارائي شان گرفته شود، باز بدهكار خواهند بود. و نيز ايشان بارها به دولت و مجلس شوراي اسلامي تأكيد كرده اند كه رسيدگي به امور مستضعفان را كه ولي نعمت ما هستند در اولويت كارتان قرار بدهيد. و ديگر مسئولان نيز مرتب سخناني به اين مضمون را تكرار كرده اند.
بد نيست در اينجا به عنوان نمونه بخشي از سخنان بسيار زيبا و دلنشين شهيد بزرگوار آيت الله بهشتي را كه درسال 59 ايراد شده و در تاريخ 27/10/61 در روزنامه جمهوري اسلامي چاپ شده است با هم بخوانيم:
«… پوستكنده و صريح مي گويم انقلاب اسلامي با روند و مناسبات اقتصادي موجود در جامعه ما در معرض خطر و آسيب قطعي است. چرا؟ براي اينكه در اين بعدش اسلامي نشده است. مردان و زنان و جوانان و نوجوانان انقلابي ما امروز با چشم خودشان مي بينند كه نزديك به پانزده ماه ( و امروز چهار سال ) از پيروزي انقلاب مي گذرد ولي هنوز در جامعه ما نيروها و خيلي سيرها و گرسنه ها و خيلي گرسنه ها با هم در جامعه ديده مي شوند. تا وقتي چنين است جامعه ما اسلامي نيست. ( تكبير حضار) اين مطلب مهم است و نقطة جديدي است نقطه عطف تكاملي است در اين انقلاب بايد دنبال رفت و دنبال كرد. اين را من مكردر گفته ام كه دوستان قابل قبول نيست براي ما كه اداره جامعه در دست ما باشد و باز هم در اين مملكت كسي شب گرسنه بخوابد. كسي زير طاقي بخوابد كه نگران است بر سر او و عزيزانش خراب شود، از آب گل آلوده براي شرب استفاده كند. از بي درماني جان خود و عزيزانش در معرض خطر باشد، اين قابل قبول نيست. اين را چندين بار در شوراي انقلاب گفته ام ولي اعتراف مي كنم در برابر ملت عزيزمان كه موفقيت ما در اين زمينه بسيار ناچيز بود و امروز مي خواهم در اين مجمع اعلام كنم كه همه كساني كه دلشان در عشق اين انقلاب مالامال شور و هيجان است و قلبشان در محبت اين انقلاب مي طپد بايد حركت و اقدامي سريع و قاطع و مؤثر آغاز كنند و آغاز كنيم و هر چه زود تر به اين فاصله جهنمي سطح زندگي در جامعة جمهوري اسلامي ايران پايان بدهيم … اعلان مي كنم بايد هر چه زودتر تلاشي براي تقسيم عادلانة سرانة همه امكانات بهزيستي در كشور ايران بر اين سي و شش ميليون جمعيت مه عمل بياد و اگر نه اسلاممان باز هم تك بعدي خواهد ماند و انقلاب اسلاميمان همه جانبه نخواهد شد. اعلام مي كنم پيشه وران، بازرگانان بايد بدانند سود سرشار ضد نظام اسلام است. صاحبان كارگاههاي كوچك بدانند سود سرشار بردن ضد نظام اسلام است… امسال سال 1359 بايد به هر عنوان و به هر قيمت شده سال تقسيم عادلانه سرانة همه توليد داخلي و امكانات ديگر موجود در ايران بركل ايران بشود و اگر زود اين كار را كرديم سال، سال استواري و استحكام انقلاب اسلامي ايران خواهند بود. اين را هم بگويم اين شمار را به عنوان يك عمل اسلامي مطرح مي كنم نه به عنوان يك عكسي العمل در برابر تبليغات چپ روها و چپگراها در ناز و نعمت فرو رفته. اين به عنوان يك اصل اسلامي است. برادري لازمه اش چيست؟ نمي شود اخوت و برادري اسلامي را محكم كرد و از آن طرف فاصله هاي نابرابري را روز به روز بيشتر پذيرفت، ممكن نسيت …»
اكنون كه حدود سي و سه ماه از تاريخ ايراد اين سخنان دردمندانه ومخلصانه مي گذرد، آيا در جهت تحقق اين شعار هاي درست، پيشرفت داشته ايم؟ پاسخ اين پرسش را بررسي اجمالي وضع موجود مي دهد! بنا به گفته مقامات دادستاني امور صنفي تهران يك وارد كننده آهن در سال 59 و 60 با يك ميليارد دو نيم تومان ارز آهن وارد كشور كرده و با آن حدود 7 تا 8 ميليارد تومان سود برده است !! تورم و گراني و سود جوئيهاي بخش خصوصي و واسطه ها در تمام ابعاد بيداد مي كند! و در مقابل در آمد سرانه براي افراد كم در آمد و مصرف كننده به مراتب پائين آمده است! بيكاري نيز روز به روز بيشتر مي گردد.
هنوز در بسياري از روستاها مرغوب ترين زمينها با تمام امكانات آب و ديگر امتيازات در دست اقليتي محدود و استثمار گر كه قرنهاست مردم را غارت مي كنند قرار دارد. هنوز دولت و مجلس، سياست هاي دقيق و روشن و عملي چشمگيري براي برداشتن فاصله هاي عميق طبقاتي اتخاذ نكرده است و….
بهتر است آخرين سخن را از زبان آيت الله موسوي اردبيلي بشنويم كه در نماز جمعه 8/11/61 تهران صريحاً گفتند كه: « در نتيجه اقتصاد غلط و سياست مالي غلط روز به روز به محروميت محرومان افزوده شده است». ‹كيهان 9بهمن61›
بنابراين، مسئولين نظام جمهوري اسلامي، در طي چهار سال كه از عمر انقلاب مي گذرد، از نظر اقتصادي و برنامه ريزي براي رفع فقر و محروميت، موفقيتي قابل لمس نداشته اند. و متأسفانه با روند امور، به خصوص غير شرعي اعلان شدن بسياري از مسائل و اقداماتي كه تا كنون شرعي تلقي مي شدند ـ مانند اصل 44 قانون اساسي ـ و قانونبه اصطلاح اسلامي كارنمونه ديگر آن است، آينده نيز حداقل مبهم و اضطراب آور و نگران كننده است!
به هر حال، سالگرد بازگشت امام خميني به ايران و 22 را به امام و مسئولان جمهوري اسلامي و به تمامي تبريك مي گوئيم و اميدواريم كه دولتمردان و دست اندركاران جمهوري اسلامي با كار و تلاش بيشتر و با درايت كامل و تكيه بر شعارهاي اساسي انقلاب اسلامي، هر چه زودتر اصول قانون اساسي و خواست به حق تمام اقشار ملت ايران، بويژه محرومان و نيازمندان را، در تمام ابعاد، پياده كنند و به بركت خون شهدا انقلاب را در برابر توطئه هاي دشمنان انقلاب بيمه نمايند.
به اميد آن روز